HISTORIA BANKU
W 1894 roku w Tarnobrzegu rozpoczęła działalność na wzór Kasy Stefczyka Gminna Kasa Oszczędności i Pożyczek, dając początek spółdzielczości bankowej na tym terenie. Kasa w latach zaborów obejmowała działalnością trzydzieści gmin i obsługiwała bogatszą część społeczeństwa, głównie z terenów zaboru austriackiego. Po uchwaleniu w 1920r. ustawy o spółdzielniach, działalność Kasy została włączona w powszechny ruch spółdzielczy i zyskała dogodne warunki do dalszego rozwoju. Spółdzielczość oszczędnościowo-pożyczkowa przetrwała wielki kryzys gospodarczy w latach 1929-1935, mimo znacznych strat. Odbudowę spółdzielczości oszczędnościowo-pożyczkowej wstrzymał wybuch II wojny światowej. Przerwana w okresie okupacji działalność Gminnej Kasy w Tarnobrzegu została wznowiona w 1945 roku współdziałając w zakresie usług oszczędnościowo-pożyczkowych z Kasą Stefczyka w Sokolnikach i Gorzycach. W 1950 roku jednostki te zostały połączone i utworzono z nich Gminną Kasę Spółdzielczą w Tarnobrzegu obejmującą działalność także terenów ówczesnych gmin Chmielów, Dęba, Trześń. Z tej to Kasy działającej później pod szyldem Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowej powstał obecny Bank Spółdzielczy w Tarnobrzegu.
W 1976 roku ukończono budowę nowego budynku, gdzie swoją siedzibę miał również Oddział Wojewódzki Banku Gospodarki Żywnościowej. Bank Spółdzielczy w Tarnobrzegu, tak jak wszystkie banki spółdzielcze w kraju, działał pod nadzorem powstałego 01.07.1975r. Banku Gospodarki Żywnościowej. W roku 1990 wykorzystując możliwości ustawowe zerwano więzi z BGŻ i przez ponad dwa lata (jako jeden z siedmiu w kraju) Bank Spółdzielczy w Tarnobrzegu był bankiem samodzielnym podlegającym bezpośrednio Narodowemu Bankowi Polskiemu. Postawione przez NBP wymogi obowiązkowego zrzeszenia się banków spółdzielczych do końca 1992r. spowodowały przyłączenie się tarnobrzeskiej placówki do procesu współtworzenia Banku Unii Gospodarczej S.A. w Warszawie. W 1996 Bank Spółdzielczy w Tarnobrzegu rozpoczął proces restrukturyzacyjny (jako pierwszy w województwie tarnobrzeskim i jeden z pierwszych w kraju) przejmując Banki Spółdzielcze w Łoniowie i Nisku.
Na przełomie 1995 i 1996 budynek banku poddany został rozbudowie i gruntownej modernizacji, dzięki temu Bank znacznie usprawnił obsługę klientów, zwiększył obroty i stał się bardziej konkurencyjnym w środowisku działania. Bank Spółdzielczy w Tarnobrzegu w 1995 roku powołał placówkę Straży Bankowej, która poza elektronicznym systemem zabezpieczeń czuwała nad bezpieczeństwem funkcjonowania Banku. Bank zyskał znaczny przyrost sumy bilansowej oraz funduszy własnych poprzez przyłączenie kolejnych placówek i tak: w 1997r. przyłączono BS Lipnik, w 1998r. BS Wojciechowice z siedzibą w Bidzinach, a w 1999r. BS Rudnik nad Sanem, BS Nowa Dęba i BS Baranów Sandomierski.
W myśl wymogów ustawy restrukturyzacyjnej z 24.06.1994r. Bank zmienił zrzeszenie przystępując do Lubelskiego Banku Regionalnego S.A. w Lublinie, który potem połączył się z sześcioma bankami regionalnymi, tworząc Bank Polskiej Spółdzielczości S.A. w Warszawie, a obecnie zrzesza dwie trzecie banków spółdzielczych w Polsce.
Od roku 2001 Bank pracuje na scentralizowanym systemie informatycznym, co przyczynia się do sprawnej obsługi we wszystkich placówkach Banku. Aktualnie Bank funkcjonuje w strukturze : centrala, dziewięć oddziałów, cztery filie.
